புலம் பெயர் பிழைப்புவாதிகளின் பகல் கனவுகள் : விஜயகுமாரன்

உண்மையான கருத்து. தொடருங்கள்.

தாங்கள் கூறியதெல்லாம் சரிதான். அதென்ன தாங்களும் புலிகளின் மீது எல்லோரும் சொல்லும் அந்த வழமையான சனநாயக மறுப்பு, ஆயுத மோகம், குழு நலன் சார்ந்து இப்படியே அடுக்குகிறீர்களே, புலிகள் என்ன அகிம்சாவாதியோடும், மானிதாபிமானியோடுமா சண்டையிட்டார்கள். மேலும் இவ்வளவு கட்டுப்பாடுகள் நிறைந்து நின்றபோதே பேரினவாதம் கருணா போன்றோரை அமைப்பிற்குள்ளிருந்து தத்தெடுத்துக்கொண்டார்களே, ஆயுதம் தூக்கி ஓர் அரக்க, இனவாத, இதயமற்ற கும்பல்களோடு மோதுகிறபோது அங்கே சனநாயகம் பேசுவதில் அர்த்தமில்லை. சீனப் புரட்சியில் தோழர் மாவோ அவர்களுக்கு எதிராக எத்தனைவிதமான தொந்தரவுகள், யுத்தக்குழுவின் பொருப்பிலிருந்து வெளியேற்றம், சகத் தோழர்களாலே அவமானம் இப்படி நிறைய சோதனைகளை கட்ந்துதான் அவரால் மாவோயிசம் என்னும் ஒரு புதிய சொல்லாடலையும், ஒரு மிகப்பெரும் தேசத்தையும் கட்டியெழுப்ப முடிந்தது. இவரும் சனநாயகம் பேசியிருந்தால் அவரின் நெடும்பயணத்திலேயே அவரை முடித்திருப்பார்கள். அங்கேயும் அவரின் சக தோழர் வேரு மார்க்கமாக பயணித்த யுத்தக்குழுவின் தள்பதி மாவோவின் எதிரியாகி கடைசியில் நாட்டைவிட்டெ ஓடிப்போனார் இது ஏனெனில் மக்களை அணி திரட்ட அன்றைய சூழலக்கும்,  9/11 பிறகான இன்றைய சூழலுக்கும் நிறைய வேறுபாடு விஜயகுமாரன். இன்றைய கையறு நிலை எமக்கும் புரிகிறது, இது 7 நாடுகளின் போர் வெற்றி என்று குறிப்பிடுங்கள் மாறாக புலிகளின் அரசியல் சார் தோல்வி என்று கருத வேண்டாம். போரில் தனது தள்பதிகளை அனுப்பி ஆலோசித்த அந்த 7 நாடுகளும் இன்றைக்கு எம் மக்களின் ம்னிதாபி மான பிரச்சினைகளை பேச மறுப்பதேன். அல்லது மவுனமானதேன். புவிசார் அரசியலின் புதிய கூட்டாளிகள் இவர்கள். மனித்ம் மரத்துப்போன அயோக்கிய அரசுகள். இங்கே மேலும் இதையே பயன் படுத்தி சிலர் பிழைக்கிறார்கள் என்பதும் உண்மையே அதையே தக்க சான்றுகளோடு தோலுரிப்பீர்கள் என நம்புகிறேன்.

மாஓவை வைத்து விடுதலைப் புலிகளை எப்படி நியாயப்படுத்த முடியும்?
மாஓ தனிமனிதப் படுகொலைகளை என்றுமே ஏற்றவரல்ல. வன்முறையைத் தன்னளவிலேயே நியாயப்படுத்துவது மார்க்சியமுமல்ல.
மாஓவின் போர் மக்கள் போர்.

விடுதலைப் புலிகள் நடத்தியது மக்கள் போரல்ல.
இறுதி மாதங்களில் மக்களை அவர்கள் மிகவும் தவறாகவே நடத்தினார்கள்.

மாஓவின் மேற்கோள்களிலேயே மக்கள் யுத்த அணுகுமுறை பற்றி போதியளவு தெளிவாக்கப்பட்டுள்ளது.

கருணாவைத் தத்தெடுக்க ஏன் இயலுமானது? இந்தத் துரோகம் ஏன் முந்திய பலவற்றை விடப் பெரிய கேடானது? கிழக்கில் விடுதலைப் புலிகளின் ஆதரவுத் தளத்திற்கு என்ன நடந்தது?
இங்கே மக்கள் அரசியலும் மக்கள் போரும் ஏன் முக்கியமானவை என்று விளங்கும்.

அழிவு அனைத்திற்தும் புலிகள் காரணமல்ல. தேசியவாதிகள் அனைவருமே பதில் கூறுவேண்டும்.

வணக்கம்
இதில் பின்னூட்டமிட்டிருப்பது தமிழகத்தின் பேராசிரியர் தமிழவனா?

இணையத்தினர் அதை தெளிவு படுத்துங்கள். அறியப்பட்டவர்களின் பெயர்களில் பின்னூட்டம் வருகையில் அதைச் சற்று வேறுபடுத்திக் காட்டலாம்.

( மார்க்ஸ் என்று சொல்லாமல் முன்னால் ‘அ’ போட்டு எவ்வாறு மற்றொருவரைச் சொல்கிறார்களோ அதே போல…(அதற்காக அல்-மார்க்ஸ் என்று பொருள் கொள்ளவேண்டாம்.))

வணக்கம்,
நண்பர் ராபெல் தங்களுக்கு ஏன்? இது போன்ற ஒரு சந்தேகம், நாம் இங்கு குறிப்பிடப்படுகிற விடயங்கள் குறித்து விவாதிப்போம் மற்றவை ஆட்கள் தெரிந்து இங்கு ஏதேனும் தனித்த விமர்சனங்கள் எமக்குத்தேவையா? என்ன? ஆக்கப்பூர்வமாக அவசியமானதை பேசுவோம் தோழரே!
நன்றி!

புலிகளின் மீது குற்றச்சாட்டுகள் இருப்பது உண்மையே. மறுக்கவில்லை ஆயினும் இத்தகைதோர் இழிநிலைக்கு, மக்களின் அவல்ங்களுக்கும், தன்னெழுச்சியான ஓர் ஆயுதப்போராட்டத்திற்கும் உந்துதலாய் இருந்து இன்றளவிலும், ஒரு சார் மக்களின் உரிமைகளை மறுத்து பேரினவாதம் பேசி தொடர்ந்து வரும் அரசுகள்தான் முதல் குற்றவாளி என்பது என் வாதம்.

அரசு குற்றவாளியா இல்லையா என்ற விவாதம் இங்கு நடக்கவில்லை. அதற்கானவர்கள் அரசாங்கத் தரப்புக்கு ஆதரவாக இருக்கிறார்கள். அவர்கட்கான ஏடுகள் உள்ளன (புதுவிசை உட்பட). அவர்களே இணையத்தளங்கள் நடத்துகிறார்கள். அரசங்கக் காசில் பலதும் செய்கிறார்கள்.

இது வேறு விடயம்.

விடுதலைப் போராட்டம் என்ற பேரில் தமிழ் மக்கள் படுகுழியில் தள்ளப்பட்டிருக்கிறார்கள். அது ஏன் எப்படி என விசாரிப்பதைத் தடுக்கிற விதமாகவே சில குறுக்கீடுகள் உள்ளன.

தவறு புலிகளுடையது மட்டுமல்ல. அது தமிழ்த் தேசியவாதத்தின் வரலாற்றிலிருந்து தொடங்குகிறது.
இதைப் புலி ஆதரவு – புலி எதிர்ப்பு என்ற விதமாகக் குறுக்குவது அடுத்த கட்ட நடவடிக்கை பற்றிய ஆக்கமான சிந்தனைகட்கு உதவாது.

நாதன்:
தேசிய இனப்பிரச்சனை ஐரோப்பியச் சூழலிலும் கொலனிய உலகிலும் இருந்ததற்கும் இன்று நவகொலனிய உலகில் இருக்கிறதற்கும் இடையில் நீங்கள் சொல்வது போற் பாரிய வேறுபாடுகள் உள்ளன.
ஸ்தாலினின் வரைவிலக்கணம் இன்றும் தேசம்; தேச அரசு என்பனவற்றுக்கு அடிப்படையிற் சரியானது என்றாலும்; அதை மூர்க்கத்தனமாகப் பிரயோகிப்பது தவறு.

இலங்கை உட்படப் பல இடங்களில் இன்றைய தேசிய இன ஒடுக்கல் நவகொலனிய ஓடுக்கலுக்கு உட்படும் ஒரு தேசிய இனம் நவகொலனியவாதிகளின் உடந்தையுடன் பிற தேசிய இனங்களை ஓடுக்குவதாக உள்ளது.எனவே இதை எவ்வாறு கையாளுவது என்பதே நம் முன்னுள்ள கேள்வி.
இச் சூழலில் தேசியவாதம் சில வர்க்க நலன்கள் சார்ந்தே விருத்தி பெறுகிறது. இத் தேசியங்களாற் பேசப்படும் பிரச்சனைகளும் பேணப்படும் நலன்களும் வெவ்வேறு தன்மையானவை.
தமிழ் சிங்கள முஸ்லிம் மலையகத் தமிழ்த் தேசியவாதங்கள எந்த நலன்கள் சார்ந்து முன்னெடுக்கப்படுகின்றன என்று பார்த்தால் முன்னிலை வகிக்கும் தேசியத்தின் வர்க்கத் தன்மை தெளிவாகும்.
தமிழ்த் தேசியம் ஏன் இன்னமும் மேற்குலகின் மேல் நம்பிக்கை வைத்திருக்கிறது என்பதும் வர்க்க நலன் சார்ந்த கேள்வியே.

ஒவ்வொரு தேசியமும் தனது வர்க்க அரசியலாலும் வரலாற்றாலும் தன் வடிவை அடைகிறது. அதற்கு நிரந்தரத் தன்மை இல்லாமையையும் இலங்கை வரலாற்றிலேயே கண்டுள்ளோம்.

இலங்கையில் மூன்று தமிழ்ப் பேசும் தேசிய இனங்களை மார்க்சிய லெனினியர்கள் பல ஆண்டுகள் முன்னரே எடுத்துரைத்துள்ளனர். அது எப்படி இயலுமானது?
ஸ்தாலினின் வரைவிலக்கணம் வரலாற்று இயங்கியல் வழிப்பட்டது. அதை வரலாற்று இயங்கியல் வழியில் விருத்தி செய்யலாம். அதைத் தான் உலகெங்கும் மார்க்சிய லெனினியர்கள் செய்கின்றனா.